Pęknięcia w fundamentach?
Badanie napięcia między tradycją konstytucyjną a kulturą konstytucyjną w Wielkiej Brytanii w sprawie referendów i niepodległości Szkocji.
Autorzy: Nicky Gillibrand, Somsubhra Banerjee i Eoin Carolan
W swoim orzeczeniu referencyjnym w sprawie proponowanego referendum w sprawie niepodległości Szkocji Sąd Najwyższy odniósł się do utrzymującej się niepewności co do statusu i znaczenia referendów w strukturach konstytucyjnych Wielkiej Brytanii. Tym razem Sąd Najwyższy idzie dalej niż poprzednie orzeczenia, takie jak Miller I, bezpośrednio rozważając konsekwencje dla tego zarządzenia referendum. Co więcej, czyniąc to, Trybunał przyjmuje wyraźnie praktyczne podejście, które uznaje status i siłę wyniku referendum w szerszej brytyjskiej kulturze konstytucyjnej. Ocena Trybunału w tej kwestii była taka, że referendum w sprawie niepodległości Szkocji byłoby traktowane jako demokratycznie autorytatywne oświadczenie woli powszechnej, mające konsekwencje dla legitymizacji (lub braku) Unii.
Jest to zasadniczo empiryczne twierdzenie dotyczące współczesnej kultury Szkocji i Wielkiej Brytanii. W tym względzie tę tezę w pełni potwierdzają wyniki badań terenowych, które przeprowadziliśmy w lokalizacjach w Anglii i Szkocji. Propozycja, aby naród szkocki miał prawo do przeprowadzenia wiążącego referendum w sprawie niepodległości, spotkała się z niemal jednomyślnym poparciem wyborców z całego spektrum geograficznego i politycznego.
Aby przeczytać cały artykuł kliknij Tutaj: